ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΝΑΜΕΜΕΙΓΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΜΙΞΕΡ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΜΟΥ...

Κυριακή, Νοεμβρίου 05, 2006

να'μαι πάλι. (3)

Χρόνια και ζαμάνια λοιπόν. Όχι δεν γαμώ αυτόν τον καιρό, αλλά γαμιούνται τα πάντα γύρο μου. Οι ώρες στη δουλειά, οι ώρες στη σχολή, οι γκόμενες που γνωρίζω (αλλά δυστυχώς όχι με μένα) και τέλος τέλος ο σκληρός μου (ο δίσκος έτσι).

Έχω μπόλικο πράμα να γράψω ως συνήθως, αλλά ανάθεμα με αν μπορέσω να τα βάλω σε μια σειρά. Ας αρχίσω όμως με το τι απέγινε η πολύαναμενόμενη (λέμε τώρα) σειρά που είχα υποσχεθεί, με τίτλο «να σε χαίρετε η μανούλα σου». Το concept και η βασική ιδέα ήταν η εξής: κατά τύχη έπεσα πάνω σε ένα μάτσο βιντεάκια τραβηγμένα από κινητό. Όλα είναι τσόντα φάση. Θα ανέβαζα το βίντεο, θα είχα και δυο τρείς εικόνες από αυτό στη φάση όπου ειπώθηκαν οι καλύτερες ατάκες και θα σχολίαζα με το δικό μου μοναδικό τρόπο. Φυσικά του κλου της όλης υπόθεσης είναι πως πρόκειται για ελληνικά βιντεάκια, που σημαίνει ότι όλο και κάποια γνωστή θα πετυχαίναμε. Στο τέλος κάθε επεισοδίου θα τελείωνα με τη φράση να σε χαίρεται η μανούλα σου, απευθυνόμενος στην εκάστοτε πρωταγωνίστρια (φυσικά θα δικαιολογούσα και το γιατί).

Και θα με πείτε «και γιατί δεν προχώρησες ρε ψηλέ;». Για αρχή έπαιζε να φάω ένα κάρο μηνήσεις αν με έπαιρναν χαμπάρι οι «πρωταγωνιστές» και ύστερα υπάρχουν αρκετά με ανήλικα οπότε έπαιζε να μου την πέσουν οι cyber-μπάτσοι, που στη χώρα μας μόνο με κάτι τέτοια ασχολούνται.

Αυτά φυσικά τα είχα σκεφτεί και από την αρχή. Ως υπεράσπιση θα έλεγα πως στην τελική δεν προβάλω και κάτι μυστικό. Όλα τα βίντεο βρέθηκαν σε δημόσιο υπολογιστή σε κοινή θέα. Δεύτερον ήδη πολλά κυκλοφορούν από κινητό σε κινητό άρα και πάλι δεν είμαι ούτε ο πρώτος ούτε ο μόνος. Θα με πεις και αυτό θα το έκανε νόμιμη ή ηθική την προβολή των βίντεο; Δεν είμαι και σίγουρος αλλά νομίζω πως όχι. Αλλά από την άλλη σκέφτομαι πως όταν κάθεσαι να σε βιντεοσκοπήσουν από μια συσκευή η οποία είναι προσβάσιμη στον οποιονδήποτε, έχεις υπόψη σου πως μπορεί να πέσει σε διάφορα χέρια. Στην τελική το να θέλει ο γκόμενος σου να σε πάρει με το κινητό δεν σου λέει κάτι; Στις 99.9% των περιπτώσεων το κάνει για να σε δείξει σε γνωστούς και φίλους. Άρα φταις και εσύ. Επιπλέον όταν παρτουζώνεσαι με άλλους δέκα ή κάνεις πίπες μπροστά σε άλλους τόσους δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση για προστασία των προσωπικών σου δεδομένων.

Πάμε στο δεύτερο τώρα. Τα ανήλικα. Εκεί ως υπεράσπιση διαλέγω το τι βλέπει ο καθένας και το τι θέλει να προβάλει ο καθένας. Δηλαδή. Ο ξάδερφος μου έχει μια φωτογραφία της κορούλας όταν ήταν δυο χρονών που είναι γυμνή στην παραλία. Ο νορμάλ άνθρωπος την βλέπει και λέει «Α τι χαριτωμένο που είναι». Ένας παιδόφιλος μπορεί και να τον παίξει. Διακινεί λοιπόν ο ξάδερφος μου παιδική πορνογραφία έχοντας μια τέτοια εικόνα στο πορτοφόλι του; Επιπλέον ο σκοπός μου δεν ήταν να τα κάνω upload και να πω «να πάρτε δείτε τσόντες με ανήλικα», αλλά να πω «πάρτε δείτε και γελάστε με την όποια κατάντια παρατηρείτε».

Το αν θα έστεκαν αυτά σε ενδεχόμενο δικαστήριο ή αν θα με έβγαζαν έστω ηθικά δικαιωμένο δεν το ξέρω και η αλήθεια είναι πως όταν άρχισα να επεξεργάζομαι το υλικό αφότου συνέλαβα την ιδέα ποσώς με ενδιάφερε. Μετά έγινε η παπαριά με το blogme.gr και είδα πως αστεία δεν σηκώνει η υπόθεση. Έπειτα το βίντεο του δευτέρου επεισοδίου ήταν αμφιλεγόμενο. Άλλος είπε ότι τα πάντα γινόταν εις γνώσει της πρωταγωνίστριας και άλλος πως υπήρξαν συλλήψεις για την όλη υπόθεση γιατί τη φλομώσανε στα drugs. Όχι τίποτε άλλο, αλλά το δεύτερο επεισόδιο ήταν και το καλύτερο και είχε και ως point να αποδείξει πως το νούμερο δυο μπορεί να είναι καλύτερο από το νούμερο ένα. Τέλος πάντων άφησα την αμφιβολία υπέρ της κοπέλας (αν και εγώ την εκδοχή περι ναρκωτικών δεν την πιστεύω.) Ε και τώρα τελευταία έγινε ότι έγινε στην Εύβοια.

Εκεί κάπου μπήκα σε σκέψεις. Σε φάση, γιατί. Γιατί να μπω στον κόπο; Για να χλευάσω; Να ξεφτιλίσω; Να ηθικολογήσω; Στην υπεράσπιση μου αν μου έλεγαν πως προωθώ τα όσα γίνονται στα βίντεο, θα έλεγα πως στην τελική είτε τα προβάλω είτε όχι αυτά γίνονται και δεν θα σταματήσουν να γίνονται αν κλείσουμε τα μάτια. Θα έλεγα πως “I am just the messenger”. Messenger τίνος μηνύματος όμως; Και καθώς γράφω ατάκες και σχόλια σταματάω και κοιτάω την οθόνη. Κάθομαι και ρωτάω τον εαυτό μου: «γιατί ρε ψηλέ; Σε ενοχλούν; Και αν ναι, γιατί; Εσύ δηλαδή αν μπορούσες να κάνεις τα ίδια δεν θα τα έκανες;» Εκεί τραβάω τα χέρια από το keyboard και σκέφτομαι. Ναι ή όχι τελικά; Θα πηδούσα με άλλους 5-6 νοματαίους την ψώλα του σχολείου; Θα δεχόμουν να μου κάνουν μέσα στην τάξη με κόσμο πίπα; Δεν ξέρω. Πραγματικά δεν ξέρω. και με φοβίζει η σκέψη ότι η απάντηση μπορεί και να είναι «ναι» και πως η όλη φάση από μέρους θα γινόταν από ζήλια που στην εποχή μου δεν γινόταν τέτοια ή ακόμα και αν γινόταν εμένα με είχαν στην απέξω.

Και συνεχίζω να σκέφτομαι. Με αφορμή τα όσα έγιναν στην Εύβοια, βγήκε στη φόρα ότι κυκλοφορούν ένα σωρό τέτοιου είδους βίντεα και πως μάλλον υπάρχει ένας άτυπος διαγωνισμός μεταξύ των σχολείων για το ποιο θα τραβήξει το πιο hard core. Καταρχήν θεωρώ υποκριτικό να κάνουμε λες και ανακαλύψαμε την Αμερική. Ακόμα και αν δεν είχες δει κάτι, ήξερες. Λίγο πολύ στην τελική όλοι υποψιαζόμαστε και έχουμε υπόψη μας πως κάτι δεν πάει καλά με τη νέα γενιά. Όχι ότι η δικιά μου (76’-85’)δεν είναι βλαμμένη, απλά η νέα(86’- 95’) είναι ένα κλικ πιο πάνω στη σκάλα της βλακείας. Τέλος πάντων η όλη φάση είναι ο κόσμος το έχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι, οπότε ας μην κάνουμε τους ανήξερους.

Το λιγότερο που με απασχολεί βέβαια είναι αυτό. Το κείμενο λόγω δουλειάς και σχολής γράφεται εδώ και μέρες. Έχω προλάβει να ηρεμήσω και δεν γράφω εν θερμώ. Για την ακρίβεια γράφω με πολύ καθαρή σκέψη και καθαρό μυαλό και αυτό μάλλον συμβαίνει για πρώτη φορά στο blog τούτο. Αυτό γιατί θεωρώ σοβαρά τα όσα βγαίνουν στην επιφάνεια. Αλλά κάπου εδώ ρε blog-οαδέρφια χρειάζομαι τη βοήθεια σας γιατί εγώ απάντηση σε μερικές ερωτήσεις δεν βρίσκω. Θέλω να πω γιατί τα θεωρούμε σοβαρά; Γιατί ενοχλούν; Γιατί μας προκαλεί εντύπωση που μια 16χρονη παίρνει πίπα σε συμμαθητή της μπροστά στους υπόλοιπους έχοντας εις γνώσειν της ότι βιντεοσκοπείται; Θέλω μια απάντηση από όλους, να γίνει μια συζήτηση ρε αδερφέ, αλλά πριν το κάνετε, πριν πιάσετε τα keyboard, κάντε ένα κράτει και σκεφτείτε λίγο. Είναι κακό; Μήπως ζηλεύουμε; Μήπως νιώθουμε ενοχές; Ειλικρινά μια συζήτηση θέλω να την κάνουμε γιατί προσωπικά έχω ψιλοκολλήσει.


ΥΓ: για τους εκπαιδευτικούς την γνώμη μου την έχω γράψει εδώ και καιρό. Τόσο ζώα δεν τους περίμενα όμως. Δεν με νοιάζει αν έγινε ή δεν έγινε βιασμός στην Εύβοια. Προσωπικά πιστεύω πως έγινε, αλλά θα κάνω το μαλακά και θα πω πως αυτό είναι για να αποδειχθεί στο δικαστήριο και μπλα μπλα. Η στάση όμως ορισμένων καθηγητών με αηδιάζει. Όταν λες ατάκα του στυλ «τα ήθελε και αυτή» είναι σα να παραδέχεσαι τον βιασμό πρώτον και δεύτερον λες ότι φταίει και το θύμα από πάνω. Για μένα όσοι είναι σε γυμνάσια και λύκεια κάθονται απλά να κάνουν ένα 5ωρο της πούτσας και να παίρνουν ένα μισθούλη και από εκεί και πέρα στην πούτσα τους. Δεν νοιάζονται για ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ. Και να μην ακούσω για το παραμύθι της μειοψηφίας και τα γνωστά πως σε κάθε χώρο υπάρχουν και οι κακοί. Έχει παραλιώσει αυτή η γαμημένη η καραμέλα. Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται συνέχεια σε αυτή τη χώρα 10 να βγάζουν όνομα για τους υπόλοιπους 90. Στους εκπαιδευτικούς τα ίδια, στους ταρίφες τα ίδια, στους μπάτσους τα ίδια, στους οπαδούς τα ίδια. Σε όσους χώρους και κλάδους νοσούν τα ίδια. Δεν με χέζετε λέω εγώ; Τέρμα το παραμύθι. Υποτίθεται ότι ως πλειοψηφία παράγεις έργο (γιατί υποτίθετε πως είσαι συνεπής και σωστός), ναι; Ναι! Ε τι σκατά έργο παράγεις πια όταν οι λίγοι(υποτίθεται) κακοί του κλάδου καταφέρνουν να στο πηδάνε κάθε τρεις και λίγο; Είμαστε η μόνη χώρα με την παγκόσμια πατέντα όπου η πλειοψηφία είναι μια ζωή δέσμια της μειοψηφίας. Τι λέτε ρε; Πάτε καλά; Έλεος πια. Αλλά και ακόμα και έτσι να είναι. Πως επιτρέπεις 10 μαλάκες να σου χαλάνε το όνομα; Γιατί δεν αντιδράς; Γιατί δεν προσπαθείς να τους συμμορφώσεις όταν βλέπεις να χαλάνε και το δικό σου όνομα; Αν λοιπόν δεν αντιδράς είσαι το ίδιο ένοχος και κακός στη δουλειά σου, τέλος! Αφήστε που το έργο των απανταχού εκπαιδευτικών φαίνεται και από τον τζίρο που κάνουν τα φροντιστήρια.

ΥΓ2: Δεν είναι το θέμα ότι η κοπέλα είναι βουλγάρα. Και ελληνίδα να ήταν το ίδιο θα γινόταν, γιατί επικρατεί η ηλίθια λογική του στυλ «το δικό μου το παιδί;». Ναι μωρή το δικό σου το κολόπαιδο. Τα σημερινά παιδιά είναι ιδιαιτέρως κακομαθημένα και το ξέρουμε όλοι. Αλλά επι του θέματος αυτού σε άλλο post.





7 Comments:

Blogger Γείτων said...

"Για μένα όσοι είναι σε γυμνάσια και λύκεια κάθονται απλά να κάνουν ένα 5ωρο της πούτσας και να παίρνουν ένα μισθούλη και από εκεί και πέρα στην πούτσα τους"

Πέφτεις πάρα μα πάρα πολύ έξω εδώ. Με αυτή την λογική μπορείς να το μετατρέψεις και να πεις το ίδιο για οποιονδήποτε εργάζεται, οπουδήποτε στον κόσμο (απλά αντι για 5ωρο λες 8ωρο). Είναι μία πολύ λάθος εκτίμηση αυτή.
Φιλικά
Γείτων
ΥΓ. η άποψή μου πάνω στο τις πταίει ειναι εδώ (http://triagwnia.blogspot.com)

11:03 π.μ.

 
Anonymous Ανώνυμος said...

Υπαρχει ομως μια διαφορα.Τι κανει ο καθενας στο 8ωρο η 5ωρο κτλ.Αλλοι καθονται πανω απο φρεζες και τορνους και δεν παιρνουν ανασα και αλλοι καθονται και υποτιθεται οτι διδασκουν...

11:56 μ.μ.

 
Blogger RaZzMaTaZz said...

Έχω μπόλικα να πω, οπότε bear with me και με τα σεντόνια μου.

Ξέρω ένα τεχνικό λύκειο που ΔΕΝ ΠΑΕΙ πενθήμερη εδώ και αρκετά χρόνια. Γιατί; Διότι σε παλαιότερη εκδρομή (και όταν λεω παλαιότερη εννοώ όταν το ευρώ δεν υπήρχε ούτε ως κοντινό μέλλον) μια συνοδός μέθυσε, βρέθηκε σε δωμάτιο μαζί με άρρενες μαθητές (εις εξ αυτών είχε και φωτογραφική) and the rest is history. (Προσέξτε δε μιλάω για βιασμό. Δεν ξέρω αν ήταν ή αν δεν ήταν. Το τι ήταν το ξέρουν οι συμμετέχοντες και μόνο αυτοί.)
Urban Legend? Για μένα δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, κι αυτή δεν είναι ιστορία που την άκουσα από "φίλο φίλου", αλλά από εργαζόμενο στο εν λόγω σχολείο (πέρα από τους εκατοντάδες μαθητές που την ξέρουν, φυσικά)

Τι θέλω να πω με αυτό; Οτι περιστατικά τέτοιου ύφους πάντα γίνονταν. Απλά τότε δεν είχαμε τα κινητά και τον Ευαγγελάτο να τα διαδώσει στα πέρατα της χώρας. Τα τσογλάνια και τα κακομαθημένα κωλόπαιδα δεν γεννήθηκαν τώρα. Απλά μεταλάχθηκαν για να συνάδουν με την "κοινωνία της πληροφορίας". Πριν είχαμε την κοινωνία "κρύφτα κάτω από το χαλάκι" -όχι πως τώρα δεν την έχουμε, αλλά τώρα είναι και δυσκολότερο να τα κρύψεις.

Επειδή στο σπίτι έχουμε την κακιά συνήθεια να μην πετάμε περιοδικά, έχω καταλήξει με ένα διόλου ευκαταφρόνητο αρχείο αναγνωσμάτων τύπου 01, Κλικ και δε συμμαζεύεται, από τα '90s, όταν τα διάβαζαν τα (τότε στην μετεφηβική ηλικία) ξαδέρφια μου. Ε σε πληροφορώ οτι πράγματα που γράφονταν ΤΟΤΕ εκεί μέσα, αν τα γράφανε ΤΩΡΑ σε ένα mainstream έντυπο, θα τους είχε ξεφωνήσει ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ. Ρεπορτάζ από σχολεία με ένα κάρο sexually active 13χρονα, "συμμορίες" ανηλίκων, συνεντεύξεις από εφήβους να μιλάνε για παρτούζες, γενικά πράγματα που αν δεν τα βγάλανε από το μυαλό τους (που κατά τη γνώμη μου οχι, δεν τα φαντάστηκαν), τότε δείχνουν γλαφυρότατα τη dark side of the moon προ δεκαετίας και βάλε. Αλλά πότε έγινε της πουτάνας και ο κόσμος άρχισε να κοιτάζει γύρω του; Όταν έβγαλαν τα κανάλια τον "Σάλο με τα ρέηβ πάρτι" και τη μάνα ρέηβερ με κρυμμένο το πρόσωπο να εξιστορεί το δράμα της. Και τότε φαντάσου οτι δε συνέβη και κάτι κοσμοϊστορικό, απλά πιάσανε ένα κακόμοιρο πάρτυ που κάποιος είχε δυο κουμπιά και δυο γραμμάτια φούντας. Λες και τέτοια δεν είχαν συμβεί ξανά, ποτέ, πουθενά. Αλλά ντόρος έγινε -γιατί τότε μπορούσε να γίνει.

Εναποθέτω τώρα το κόμμεντ μου γιατί μακρυγόρησα και υπόσχομαι για comeback.

12:30 π.μ.

 
Blogger Unknown said...

Καλέ μου Μούχλα, καλή μου RaZz, στην τελική να πω και την άποψή μου: δε θεωρώ κακή τη σεξουαλική ενεργητικότητα· δε θεωρώ πουτάνα την κάθε κοπέλα που έχει ξεπεράσει έναν κάποιο αυθαίρετο αριθμό συντρόφων· στην τελική έχω δει και την αντιπέρα όχθη - τη μιζέρια της σεμνοτυφίας.

Ξέρεις κάτι; Κι εγώ έκανα παρόμοιες σκέψεις, και τελικά προτίμησα να μην το πολυκάνω θέμα. Ναι, το σχολίασα σε κάποιο βαθμό, αλλά δεν το μετέφερα στο ευρύ κοινό. Ο λόγος δεν είναι ότι έχω να κρύψω κάποιο δρώμενο της ελληνικής πραγματικότητας, αλλά κάτι πολύ ουσιαστικότερο, κατ' εμέ: τα παιδιά αυτά θα έχουν στο μέλλον κάποια προβλήματα που τώρα δεν τα συνειδητοποιούν.

Φαντάσου να σ' έχει στο σκληρό του δίσκο ο μελλοντικός σου εργοδότης να πέρνεις πίπα μπροστά σε άλλους· αν γίνεται σεξουαλική κακοποίηση και διαφορετική αντιμετώπιση βάσει φύλου χωρίς να υπάρχει έναυσμα, τί θα κάνουν σ' αυτήν την κοπέλα όταν θα πάει να δουλέψει ανειδίκευτη ή μόνο μ' ένα ECDL ή και με πτυχίο ακόμα χειρότερα;! «Κοίτα, κοριτσάκι, έχουμε πρόβλημα...» Και να εκβιασμοί, και να το ένα, και να το άλλο...

Είχα διαβάσει ένα άρθρο που αναφερόταν στην αντιμετώπιση του σεξ από τους νέους της Αμερικής· στο εν λόγω άρθρο, δύο κοπέλες πήγαν σε μια συναυλία και πήραν πίπα από έναν τύπο έκαστη - είχαν πάει μαζί ανά ζευγάρια και συναντήθηκαν εκεί για πρώτη και τελευταία φορά - για να τους δώσουν εισιτήρια για ένα από τα συγκροτήματα που δεν είχαν προλάβει να βρουν τίποτα. Μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε που οι δύο κοπέλες έκαναν εν είδει διαγωνισμού... αγώνα ταχύτητας, για το ποια θα κάνει τον άλλο που ικανοποιούσε να τελειώσει πιο γρήγορα.

Στην τελική, δε με θίγει το τι κάνει ο καθένας, ακόμα και αν έχεις την όποια σχέση μαζί μου - αν έχεις συναίσθηση των πράξεών του, με γεια του, με χαρά του, αλλά ακόμα κι έτσι υπάρχει κακοήθεια και χλευασμός που δεν αξίζει, πιστεύω. Στην τελική, εγώ λυπάμαι, γιατί κάποτε θα υπάρξουν σε κάποιους ενοχές, άλλοι θα χάσουν σχέσεις που άξιζαν επειδή δε θα μπορέσουν να δουν τη διαφορά που απαιτούν ορισμένοι άνθρωποι στις σχέσεις τους, αλλά πιθανώς να υπάρξουν και κάποιοι τυχεροί που δε θα τα έχουν αυτά τα προβλήματα.

Απλά, νομίζω πως είναι πολύ μεγάλο κρίμα να θέλουμε να βγάλουμε τα μάτια του άλλου, δεν είναι; Και είναι αυτό που λέει και η RaZz: τα αλλωτινά αίσχη (ακόμα και των γιαγιάδων μας, για να μην απατάστε) τα ήξεραν ή τα μάντευαν όλοι, απλά τα άφηναν... ενώ εμείς τα βάζουμε στο YouTube.com :(

3:35 μ.μ.

 
Blogger Unknown said...

Πολύ μιλάτε εδώ

10:40 μ.μ.

 
Blogger triantara said...

την μέρα που μαθεύτηκαν όλα αυτά ήμουν σε ένα ταξί. ο ταξιτζής στην ηλικία ΜΟΥ. "Παλιά δεν ήταν έτσι τα πράγματα", μου λέει. "Μπα, δεν συνέβαιναν τέτοια τότε;" τον ρωτάω.
"Όχι, δεν είμασταν έτσι εμείς." Μετά το ξανασκέφτεται. "Α, ντάξει, σ'ένα πάρτυ είχαν βιάσει μια κοπέλα τώρα που το θυμήθηκα." Τον κοιτάω και τον ρωτάω προσπαθώντας να μείνω ψύχραιμη "και τι έπαθαν οι τύποι που την βίασαν;"
"Τίποτα μωρέ, μεταξύ μας έμεινε".....

Ναι, πάντα γινόντουσαν τέτοια σκηνικά, ας το πάρουν χαμπάρι μερικοί. Αυτό που άλλαξε είναι ότι τώρα θα γίνονται πιο εύκολα γνωστά, για να μην την γλυτώνουν πάντα αυτοί οι μαλάκες.
Καλημέρα σας και καλό κουράγιο

10:22 π.μ.

 
Blogger Unknown said...

Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε: την κοπέλα την κάνουν ρεζίλι άπαντες, λες και φταίει, οι τύποι παίζει και να την γλιτώσουν, ή γίνονται χειρότερα καθάρματα στη φυλακή, και όλοι μένουμε με το: «Πάμε γι' άλλα...»

Απέχουμε ακόμα πολύ μέχρι να αποφέρει η γνώση αυτή, καλή μου...

7:59 μ.μ.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home